Fantasy (tekstowe)

Luna · 2017-09-13 18:40:10

Badam amulet, do czego służy i czy może się do czegoś przydać. Zabieram go ze sobą (jeśli nie stwierdzę, że stanowi to dla mnie niebezpieczeństwo) i szukam kogoś, kto ma łódkę i zgodzi się zabrać mnie z półwyspu.

Gods of Kobol · 2017-09-14 20:39:43

-No dobra ale to już poszukam jutro bo dzisiaj upolowałem nam ptaszka. Mam nadzieję że jest jadalny. Obstawiam, że będzie smakował jak kurczak. Rozumiem że chcecie czegoś innego niż elfina?

Czarny Smok · 2017-09-14 20:41:28

- Cóż... Ja już jestem zmęczony. - stwierdził Rethor. - I chętnie bym wrócił do domu. Możemy oddać co nieco Rogerowi i wrócić do domu.
- Bzdury! - krzyknął Glaur. - Zostajemy tu. I ty też.
- Rób co chcesz Glaur, ja wracam.
- Ty...
Przez chwilę wydawało się, że dojdzie do eskalacji. W końcu krasnolud jednak się opamiętał.
- Dobra, jedź, jeśli chcesz.
I odszedł. Narada się skończyła, znaleźli miejsce na obozowisko i je rozbili. Zjedli, w ciszy, pieczonego ptaka i ułożyli się spać. Miał nastać nowy dzień...

Ranek

Aldwen obudził się z samego rana. W łóżku wciąż spał Elendil, za to Glaur i Rethor już wstali. Panowała między nimi głucha cisza.

Amulet na pierwszy rzut oka nie miał żadnych specjalnych właściwości. Był piekielnie zimny i, gdyby trzymać go dłużej w ręce, zamroziłby ją w końcu.
Gdy już wszystko było w porządku, a kobiety i dzieci wróciły do domów, mogli zająć się Samanthą.
- Jak mówiłam... - mówiła elfka, która ją wykurowała. - Jeśli chcesz, to Ci damy łódkę. - zaprowadzili ją do portu. Przywitał się z nią starszy rybak, bez zębów i łysy. Cały czas się do nich uśmiechał. - To Stary Marcin, najstarszy w wiosce. Zawiezie Cię do jednej z wiosek po drugiej stronie jeziora i wróci.
...
Wydawało się, że chmury nad jeziorem wreszcie ustały. Płynęli spokojnie gdzieś po jeziorze, dwieście jardów cały czas od brzegu. Stały na nim często jakieś bestie lub nawet lodowe potwory, ale nie próbowały wejść do wody. Marcin nie był szczególnie rozmowny - miał problemy z artykulacją, chociaż starał się nawiązać kontakt.
Przynajmniej na razie... na tafli wody stała jakaś postać, w starym elfickim płaszczu. Unosiła się na wodzie. Wydawała się iść gdzieś, od strony opuszczonej wyspy, w stronę brzegu...

Luna · 2017-09-16 11:30:25

Samantha przyjrzała się postaci idącej po wodzie. Wydawała się znajoma.
- Co tu robisz? - zapytała. - Byłeś na wyspie? Co się tam teraz dzieje? I co teraz planujesz?
Po odpowiedzi (lub jej braku) od postaci w płaszczu, Samantha powiedziała Staremu Marcinowi, żeby płynął dalej.

Czarny Smok · 2017-09-18 12:00:14

Postać podparła podbródek swoją ręką, którą wyjął spod płaszcza, i powiedziała męskim, znajomym głosem:
- Ja? Co tu robię? Jak widzisz idę sobie w kierunku lądu. Byłem na wyspie i przeżyłem, z czego jestem bardzo zadowolony, bo obecny tam gigantyczny zimorodek był bardzo głodny. Hmm... chyba rzeczywiście wydajesz mi się znajoma...

Luna · 2017-09-18 16:24:04

- Chcesz nam towarzyszyć? - zapytała Samantha po chwili zastanowienia. - Na razie i tak oboje zmierzamy w stronę lądu.

Czarny Smok · 2017-09-18 21:13:04

- No dobrze, skoro tak to nie ma na co czekać. - rzekła postać. - Im szybciej dotrzemy na ląd tym lepiej. Nie czuję się najlepiej wiedząc, że pode mną jest wystarczająco dużo wody aby utonąć zanim dopłynie się do dna. Później odpowiem Ci na pozostałe pytanie.
Postać weszła na łódkę, po czym Stary Marcin rozpoczął wiosłować.

Do wioski dotarli po trzech godzinach. To co zobaczyli, daleko odstawało od ich oczekiwań. Wioska była cała zniszczona. Nie zostało nic więcej, niż kupa kamieni i trochę rozwalonej strzechy. Ani elfa, nic więcej. Wszyscy przepadli. A wszystko było skute lodem...

Luna · 2017-09-19 18:06:31

- To mi wygląda na robotę Lodowych Demonów. Spotkałam się już z nimi i nie mam ochoty tego powtarzać. A jeśli to coś innego, to też wolałabym tego nie spotykać. Najlepiej odjedźmy stąd, dopóki jeszcze możemy. I tak nie ma tu nic do uratowania.

Adword · 2017-09-20 15:35:42

Aldwen wstał i ogarną swój ekwipunek, a potem oddał Rethorowi książkę, którą pożyczył jakiś czas temu. Potem poszedł obejrzeć "zimorodka". Przy okazji zebrał 20 piór, a potem wyrywał mu 3 pazury, a jak mu się nie udało to poprosił Glaura o pomoc. Potem wziął trochę mięsa z feniksa i upiekł na później.
Poczekał, aż wszyscy się obudzą, albo aż zacznie dziać się coś ciekawego, przy okazji zajmując się planowaniem, jak opóścić tę wyspę.

Ostatnio edytowany przez Adword (2017-09-20 15:36:38)

Czarny Smok · 2017-09-20 15:44:11

- Masz rację, nie ma tu czego szukać. Hm... Wiesz co? Wybieram się teraz do kraju elfów daleko na południu, do Aranarthu. Myślę, że mogłabyś się ze mną zabrać. Z pewnością szanse przeżycia dwóch osób są większe niż jednej.
Marcin z kolei tylko kiwnął głową, widząc tą rozmowę, i bełkocząc o stuletnich krewetkach dał jasny sygnał, że musi dać znać o tym w wiosce. Wsiadł na łódkę i odpłynął.

Luna · 2017-09-20 20:02:37

- Mogę ci na razie towarzyszyć. I tak zdaje się, że nasza ekspedycja trochę się rozpadła. Może w Aranarthcie będzie spokojniej.
Jeśli mój towarzysz się zgadza, to wyruszamy w drogę.

Czarny Smok · 2017-09-20 22:33:19

Elendil, widocznie zmęczony ostatnią walką, wciąż spał i nie chciał się obudzić.
Zarówno Rethor, jak i Glaur z chęcią poczęstowali się pieczenią z feniksa.
- Rzadko można coś takiego zjeść. - Stwierdził Rethor. - Przygotowałem już trochę, żeby wziąć ze sobą do domu.
Glaur tylko popatrzył się z niechęcią. Widocznie nie uśmiechało mu się, że jego przyjaciel nie chciał się z nim dalej wyprawiać. Zjadł w spokoju obiad i poszedł do lasu, ścinać drzewa na tratwę.
- Na pewno nie będziesz chciał ze mną wrócić? - spytał Aldwena Rethor. - Mogę Cię zabrać ze sobą.

Pobojowisko po lodowych demonach okazało się być... miejscowe. Kilka kolejnych zniszczonych wiosek i nie było już śladu ataków. Pewnie dlatego, że szli głównie gęstym lasem.
W końcu dotarli we dwoje do stolicy Nordnarthu. Panowało tam duże poruszenie. Wszyscy przygotowywali się na wojnę z demonami.
Miasto składało się z trzech pierścieni. Zewnętrzny był miejscem zamieszkania najbiedniejszego mieszczaństwa. Były tam głównie drewniane budowle, czasem tylko z kamiennymi podstawami. Charakteryzowały go także wąskie uliczki i bogaty handel uliczny.
Środkowy był głównie zbudowany w głównej mierze z kamiennych budowli, czasem tylko z drewnianymi elementami. Mieszkało tam bogatsze mieszczaństwo, żyjące głównie z wyrobów własnych. Ostatni zanik handlu zagranicznego ograniczyło ich możliwości, pod względem dostępu do surowców. Domy były raczej opustoszałe i można było je dość tanio kupić.
Wewnętrzny był miejscem zamieszkania głównie arystokracji. Piękne, wysokie budowle z kamienia i marmuru, były często otoczone licznymi ogrodami. Arystokracja straciła na wojnach wiele swoich majętności, ale dalej mieli dość, by utrzymać swoje rezydencje w centrum królestwa. Na środku miasta wznosił się wielki, posępny zamek, kamienny, ale jakby zbudowany z jednego segmentu, niczym wyrzeźbiony w litej skale. By tam wejść, trzeba było przebyć wielką, obsydianową bramę.
Modnotka: podejrzewam, że nie będziesz chciała się zatrzymywać, toteż piszę dalej, w razie czego daj znać, to poniższa treść będzie nieobowiązująca.
Po kolejnych dniach podróży, dotarli do świątyni mnichów i strzegących bramy Ostlandzkiej. Dość szybko rozpoznali znajome twarze. Tym razem ojciec Szum zaprowadził ich na górę najwyższej góry, chcąc pokazać krajobraz krain północy.
W większości lasy, często białe od śniegu. A przynajmniej tak powinno być.
- Nadchodzi fala od północy. Kolejne krainy są skute lodem. Życie zamarza. Nadchodzi zima. Nadchodzi wojna, która odmieni ich świat. - Pokręcił głową. - Wiem dokąd zmierzacie. Jeśli mogę coś zaproponować... Od naszego klasztoru jest alternatywna droga na południe. O wiele krótsza, zbudowana przez dawne imperia krasnoludzkie. Ruiny dawnej cywilizacji. Jeśli macie ochotę, wskażę Wam drogę.
-Ja wolę się tu nie zatrzymywać. - stwierdził towarzysz Samanthy. - Bratanie się demonami to jest jakiś pomysł ale dopiero wtedy, gdy nie będzie innej możliwości. Co do drogi - skoro to jest zapomniana to prawdopodobnie coś tam siedzi. Ale z drugiej strony wiemy, że na poprzedniej drodze coś jest na pewno. To co wybieramy? Ja jestem za drogą krasnoludów.

Elendil obudził się w pałacu. Duuużym pałacu. Leżał na posadzce jakiejś wielkiej komnaty. Przed nim stał tron z ludzkich skór. Siedziała na nim wielka, biała koza. Pomimo wyglądu koziego, miała typową ludzką pozę. W ręku dzierżyła róg pełen wszelakich obwitości. Nagle ziemia się zatrząsła i rozbrzmiał dźwięk:
- MEEEE!!!

Gods of Kobol · 2017-09-21 10:19:32

O kurcze... No ładnie. Chciałem to mam. Chociaż nie, nie chciałem. Ale zobaczmy co się da zrobić...
-Cześć ci Kozo! Proszę, powiedz mi co mogę dla ciebie zrobić a wcześniej czy później to zrobię.

Adword · 2017-09-21 11:14:42

-Moge z tobą wrócić na południe, nawet moge nas przerzucić do bramy ostwaldzkiej, tylko muszę zregenerować manę, chyba że mnie wspomożesz swoją. Myślę, że nie jest dobrym pomysłem, żeby zostawać tu tak małą grupą. Dopóki było nas pięciu to miało jeszcze sens, bo mieliśmy więcej wojowników a gdy przepadła Samantha i ty byś odszedł, to nie ma dużego sensu.
Następnie ide na spacer po okolicy i przygotowuje dla naszej drużyny zapasy na drogę (feniks)

Czarny Smok · 2017-09-21 23:32:19

Rethor stwierdził jedynie tajemniczo:
- Hmm... Planowałem bardziej... tajemniczą i trudniejszą drogę. Nie przez lasy, ni za pomocą magii i teleportów. Istnieje inna droga. Prosto przez Pustkę. Ciężka i niszcząca, ale Ci, którzy ją przemierzą, zyskają nieporównywalną do innych moc. Droga próby i walki, zamiast łagodnego przejścia. - i skończył, wracając do spożywania posiłku. - Wyruszę dziś wieczorem. Jeśli zechcesz pójść ze mną, daj tylko znać.

Kozior wstał. Ziemia się zatrzęsła pod jego krokami. Stanął wprost naprzeciw Elendila, przygniatając go swoją wielkością. Czuć od niego było jego boskość, jego potęgę. W jego słowie spływała na nich moc i potęga. Wszystko przy nim było słabe i małe, niczym trawa, którą zjadał na śniadanie. Otworzył usta i wyrzekł:
- MEEE-EE!!!

▼Ukryta wiadomość

Luna · 2017-09-23 21:11:07

- Zgadzam się z tobą, że podróż drogą krasnoludów wygląda bardziej zachęcająco. Nie mam ochoty na bliższe spotkania z demonami. Wracanie tą samą drogą wydaje się dość nudne. Czy możecie nam powiedzieć chociaż mniej więcej, czego możemy się spodziewać po tej drodze krasnoludów?

Czarny Smok · 2017-09-24 16:52:12

- Ależ oczywiście. - odpowiedział ojciec Szum. - Niewiele wiadomo, co zostało z ruin krasnoludzkiej cywilizacji. Co do zagrożeń... Na pewno strzec tego będą różne górskie pokraki lub mechanizmy obronne krasnali. Natkniecie się tam pewnie na trolle, ogry czy cyklopy lub zdegenerowanych krasnoludów. Z drugiej strony... Krasnoludy byli wytrawnymi kowalami, płatnerzami, rzemieślnikami i inżynierami. Ich skarby czekają na przybyszów. Jeśli nie konkretne przedmioty, to może zwoje z straconymi technologiami...

Gods of Kobol · 2017-09-24 19:08:08

-Przepraszam, ale skoro jesteś na tyle potężny i chyba rozumiesz co mówię to jesteś w stanie sprawić, że ja też będę rozumiał co mówisz. Mam podejrzenie, że to znacznie ułatwi komunikację. W ten sposób pomożesz też sobie, bo szybciej się dowiem co trzeba zrobić. Do tego pamiętaj, że w uznaniu twojej potęgi złożyłem Ci już trzy elfy w ofierze.

Luna · 2017-09-24 19:08:40

- Trolle i cyklopy nie brzmią najlepiej. Ale obawiam się, że na każdej możliwej drodze czekałyby nas niebezpieczeństwa. Skarby krasnoludów są zdecydowanie bardziej zachęcające. Myślę, że powinniśmy ruszać nie zwlekając.

Czarny Smok · 2017-09-25 16:53:14

-No dobra, to na co jeszcze czekamy? Im szybciej stąd wyruszymy tym prędzej przejdziemy tą drogę. Jak już mówiłem nie chcę się bratać z demonami. I myślę że ty też... - tu zakapturzony mężczyzna spojrzał na towarzyszkę - ...nie chcesz się z nimi poznać bliżej.
A więc ruszyli (oczywiście po odpowiednim zakończeniu przygotowań).
Początkowo droga wydawała się prosta. Szli li jedynie między skałami, wąskim kanionem po piasku, brudzie, pajęczynach. Cień rzucany przez skały, tworzył atmosferę niejakiej posępności i mroku. Jedynie niebo na górze ratowało to swoim błękitem, chociaż i też było mocno zachmurzone i nie był to aż tak piorunujący efekt. Nic się tam nie działo przez dłuższy czas... Mniej więcej.
Po dwóch godzinach dobiegł ich jakiś dźwięk z góry. Coś się zaczęło przesuwać.
Ogólnie mignęło im coś zielonego i ruszającego się. Ale nie mieli się czasu na tym skupiać. Leciały na ziemię ogromne głazy.

Koza spojrzała na niego spod ukosa. Stanęła w wyraźnie groźnej postawie i powiedziała:
-MEEE-EEE.
Wydawał się wyraźnie zirytowany i ewidentnie oczekiwał czegoś od Elendila.

Adword · 2017-09-26 08:05:14

Pustka? Co to takiego? Aldwen poszperał w swojej pamięci w poszukiwaniu jakichś przydatnych informacji o tej całej Pustce. Ku swemu rozczarowaniu nic nie znalazł. Najwidoczniej jeszcze nie spotkał się z tym czymś, albo o tym zapomniał
-Zgoda. Moge pójść z tobą do tej Pustki ale czy mógłbyś coś mi o niej powiedzieć? A poza tym może Glaur i Elendil też byliby zainteresowani. W końcu może być interesująco.

Gods of Kobol · 2017-09-26 11:16:24

-Hm... Mam ci złożyć więcej elfów w ofierze, tak? Jeżeli o to ci chodzi to nie ma sprawy - tylko odeślij mnie z powrotem na ziemię. Natomiast jeżeli nie o to chodzi... to nie mam pojęcia o co. Masz dla mnie jakieś inne zadanie?

Czarny Smok · 2017-09-26 11:28:01

- Ech... - westchnął Rethor. - Zdaje mi się, że oni chcieli tu zostać. A czym jest Pustka? To... Pradawna siła, to wszystko co obleka świat. To w niej jest zanurzony nasz świat. I dąży, by go znów pochłonąć. - w lewym oku Rethora dostrzec można było czarną iskierkę.

Koza była wyraźnie zadowolona. Widać było, że Elendil zrozumiał jej przekaz.
- MEEE. - rzekła. Wyjęła ze swojego rogu małe jabłko, które nadgryzła. Następnie, właśnie takie nadgryzione, podała Elendilowi. Była w nim (jabłku) wyrzeźbiona twarz. Aldwena. - MEEE-EE-EEE. - Dodała koza.

Luna · 2017-09-26 12:54:08

Samantha żałowała, że nie napisała testamentu, kiedy jeszcze mogła. Uskoczyła przed lecącymi głazami albo schowała się pod skałami, w jakiejś szczelinie, albo pod ścianą kanionu. Jeżeli nie było żadnej możliwości ucieczki, wtedy w ostateczności spróbowała stworzyć nad sobą i swoim towarzyszem magiczną tarczę.

Czarny Smok · 2017-09-27 21:58:12

Zakapturzony elf nie miał najmniejszego zamiaru przyglądać się spadającym głazom. Wrzasnął tylko:
- W nogi! - i zaczął biec w głąb drogi. Byłby bardzo zirytowany jakby kamienie okazały się iluzją... ale nie był aż taki odważny aby to sprawdzić w tej chwili.
Sprawnie umknął przed głazami, niestety Samancie nie poszło to tak łatwo. Musiała utworzyć nad sobą, w ostatnim momencie, magiczną barierę i dopiero pod jej osłoną udało jej się umknąć i schować. Schowali się pod naturalnym wgłębieniem skalnym i przeczekali atak. Gdy się skończyła i wyszli na zewnątrz, na górze już niczego zielonego nie było... Albo nikogo...

Play by Forum

#176 2017-09-13 18:40:10

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#177 2017-09-14 20:39:43

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#178 2017-09-14 20:41:28

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#179 2017-09-16 11:30:25

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#180 2017-09-18 12:00:14

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#181 2017-09-18 16:24:04

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#182 2017-09-18 21:13:04

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#183 2017-09-19 18:06:31

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#184 2017-09-20 15:35:42

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#185 2017-09-20 15:44:11

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#186 2017-09-20 20:02:37

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#187 2017-09-20 22:33:19

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#188 2017-09-21 10:19:32

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#189 2017-09-21 11:14:42

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#190 2017-09-21 23:32:19

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#191 2017-09-23 21:11:07

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#192 2017-09-24 16:52:12

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#193 2017-09-24 19:08:08

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#194 2017-09-24 19:08:40

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#195 2017-09-25 16:53:14

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#196 2017-09-26 08:05:14

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#197 2017-09-26 11:16:24

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#198 2017-09-26 11:28:01

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#199 2017-09-26 12:54:08

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

#200 2017-09-27 21:58:12

Odp: Rozdział 1. - The Gathering Storm

Stopka